Van streng katholiek naar witte stranden.....
Vannacht gaat ons vliegtuig van Kota Kinabalu (Borneo) naar Manila (Filipijnen). Vervolgens gaan we meteen door van Manila naar Cebu (Filipijnen).We zijn erg benieuwd naar de Filipijnen!
Als je nu denkt dat alles zonder slag of stoot is verlopen dan heb je je vergist. Gelukkig kunnen we er achteraf wel om lachen.
Aangekomen in Manila blijkt dat onze vlucht naar Cebu tot nader orde is verschoven naar een andere tijd, maar die wisten we nog niet. We hadden expres al ruim tijd gelaten van de een naar de andere vlucht omdat we niet wisten hoe het op het vliegveld van Manila georganiseerd zou zijn.
Een ding viel ons meteen op. Zoveel mensen en vliegtuigen op één vliegveld hebben we lang niet meer gezien of beter gezegd überhaupt nog niet gezien. Alles loopt door elkaar heen en als je iemand aanspreekt van personeel lopen ze met een lijstje met passagiers om alles zo goed mogelijk te organiseren. Maar we weten nog steeds niet hoe laat onze vlucht nu gaat vertrekken. We staan al op het vliegveld sinds 4.00 uur en inmiddels is het 09.30 uur. Ineens horen we een mededeling. " de vlucht met nummer 5J 585 is gecancelled" vanwege te veel onderhoud aan het vliegtuig. Van alle vluchten welke we vandaag al hebben gezien is deze van ons uitgevallen. Dat kun je niet menen!
Onze moed en zin is op dit moment weer op een dieptepunt aangekomen. Maar zoals we zijn blijven we aandringen bij het personeel en uiteindelijk werpt het zijn vruchten af. We worden op een vlucht gezet van 11.10 uur naar Cebu en zijn dolgelukkig. Eenmaal in Cebu aangekomen gaan we met de taxi naar Citadines hotel midden in de city. Een erg goed hotel want we willen de laatste week toch mooi afsluiten. In de late middag gaan we een kleinigheid eten en gaan we meteen de stad verkennen en na een lange dag keren we moe terug naar onze kamer, nadat we nog een serie hebben gekeken vallen we in slaap en zijn doodop.
De volgende ochtend bruisen we weer van de energie want het was een heerlijke nachtrust zonder Imam en andere straatgeluiden want die waren we nu toch echt zat 🤣.
Na een heerlijk uitgebreid ontbijt en dan werkelijk uitgebreid, want je kon het zo gek niet verzinnen en ze hadden het, van gebakken eieren tot pretzel alles was aanwezig. Na het ontbijt willen we graag een aantal bezienswaardigheden gaan bezoeken welke Natasja al had uitgezocht en worden door de stad meegenomen in een niet voor te stellen gevoel. Het gevoel alsof je in een filmset bent beland waarvan de titel nog onbekend was. Je had van Cebu geen verwachting, maar zeker wel een voorstelling. En dat wat we hier zien hadden we ons niet zo voorgesteld! Armoede is heel erg en dat mensen onder bepaalde omstandigheden moeten leven is ook heel erg, maar hier is het nog een graadje erger. Mensen leven hier in barre omstandigheden en het is ook de eerste keer dat we in een land komen waar we ons op straat ook niet geheel veilig voelen.
We lopen richting de kathedraal van Cebu waar op zondag een kerkdienst wordt gehouden. We besluiten om naar binnen te gaan en nemen een klein kwartier deel aan zijn lezing. Het is enorm indrukwekkend en tegelijk mooi om te zien hoeveel mensen hier de kerk bezoeken. Zoveel dat er stoelen aan de buitenkant gezet moeten worden. Zoals gezegd lopen we na een klein kwartiertje verder naar de Basilica. Het vreemde is dat we onderweg geen mensen en auto’s zien en de straten zijn geheel leeg geveegd… het gaf ons een heel raar gevoel omdat we niet wisten wat de reden was.
Bij aankomst bij de Basilica zagen we hordes mensen, zowel in de kerk als ook buiten de kerk. Er hingen schermen en ook speakers zodat mensen de lezing van de pastoor konden volgen. Nu begrepen we waarom de straten zo leeg geveegd waren. Iedereen stond dus oftewel in de kerk of was te vinden bij de basilica. Er stonden wel duizenden mensen……..We werden allebei emotioneel door de sfeer die er hing. Het was niet te beschrijven maar wel enorm mooi om te zien hoe gelovig deze vriendelijke mensen zijn.
De volgende ochtend vertrekken met de boot van "oceanjet" terminal 1 naar Bohol. Het zevende grootse eiland van de 7500 eilanden wat ze hebben op de Filipijnen. Ja, je leest het goed 7500 eilanden, en maar liefst 300 talen.
We komen aan op de pier van Tagbilaran en nemen hier een tuktuk richting ons hotel, het Alona Royal Palm Resort. Een prachtig resort direct aan de landtong met de naam Panglao. Het heeft maar 12 kamers ter beschikking, maar erg leuk en goed onderhouden. De eigenaar is Duits en je merkt het al er zat meteen een klik. Nadat we onze kamer hebben opgezocht en een douche hebben genomen gaan we de laatste keer een scooter regelen want die heb je hier wel nodig. Na ontvangst hiervan gaan we richting strand. Ze zeggen dat Alona Beach een van de mooiste stranden van het eiland heeft. Des te groter was de teleurstelling toen we aankwamen………. we willen niet negatief zijn, maar het was eens een mooi strand... lang geleden. De eigenaar van ons resort bevestigde dat het ook dat het ooit een mooi strand was. Maar wat maakt het uit, we maken er het beste van.
In de avond besluiten we in het hotel te gaan eten en hadden nog een leuke avond samen met de eigenaar en spraken over het eiland en de politiek. Het eten was heerlijk en we genoten van een prachtige avond.
De volgende ochtend staan we vroeg op want we willen met de scooter naar Chocolate Hills. De chocoladeheuvels worden zo genoemd vanwege hun bruine kleur, die lijkt op de kleur van chocolade, vooral tijdens het droge seizoen. De heuvels zijn bedekt met gras dat tijdens het droge seizoen verdort en bruin wordt, wat resulteert in de chocoladeachtige kleur. Na bijna 70 kilometer gereden te hebben komen we aan en zijn onder de indruk van deze mooie heuvels.
We tokkeren weer terug en willen een andere route gaan nemen omdat we dan richting Man Made Forest komen. De Man Made Forest is gelegen in de provincie Bohol op de Filipijnen. Het is een kunstmatig aangelegd bos van mahoniebomen dat zich uitstrekt over de weg van Loboc naar Bilar.
Per toeval komen we 4 km van te voren langs de sanctuary van de tasierapen. Tarsiers zijn kleine aapachtige wezens die behoren tot de familie Tarsidae. Ze staan bekend om hun grote ogen en kunnen worden gevonden in de bossen van Zuidoost-Azië, waaronder de Filipijnen. Tarsiers hebben een uniek vermogen om hun hoofden bijna 180 graden te draaien. Ze zijn zo schattig en klein dat je deze het liefst in je broekzak wil meenemen. Tijdens de terugreis komen we nog langs een kerk uit het jaar 1500 en rijden door prachtige natuur. Het lijkt wel een sprookje... zo mooi.
De volgende ochtend hebben we een eilanden tour geboekt en zijn erg benieuwd. We worden vroeg wakker en worden om 5.30 uur opgehaald door onze chauffeur. De auto brengt ons naar het strand waar een bootsman op ons staat te wachten om ons naar het eiland Balicasag te varen. Onderweg spotten we al een walvishaai en een aantal dolfijnen. Prachtig en indrukwekkend om te zien! Vervolgens gaan we met de boot naar het eiland Balicasag om te gaan snorkelen. In de verte zagen we al dat het behoorlijk druk was met boten welke ook vanuit het strand waren vertrokken.
Het water en het snorkelen is prachtig maar het eiland zelf is helaas niet zo goed onderhouden en er zijn hordes toeristen. Na het snorkelen gaan we met de boot richting Virgin eiland en genieten van de prachtige zee. Het is zo ondiep dat het soms een erg raar gezicht is dat je iemand midden op zee ziet staan! Het water is kraakhelder en turquoise blauw….. ontzettend mooi.
We sluiten die avond af met een heerlijk diner bij een thais restaurant (Wonderland). Het was heerlijk om weer andere specerijen te proeven.
De volgende dag willen we nog met de scooter naar Loboc rijden om een tocht te maken over de rivier. We komen er achter dat we toch meer natuurliefhebbers zijn dan strandliefhebbers. Doordat we zelfstandig met de scooter overal naartoe rijden, kom je op zoveel plekken die je met een georganiseerde reis niet krijgt te zien. Zo komen we per toeval ook bij een oude bamboebrug. We besluiten hier te stoppen en deze te bezichtigen. Natuurlijk lopen we er wel even overheen en voordat ik kon doorlopen was de hele brug al aan het bewegen. Ja, natuurlijk Natasja sprong op en neer en de hele hangbrug kwam in beweging, zelfs zo erg dat ik en ook andere toeristen zich moesten vasthouden….........en lol wat ze had 🤣🤣.
De volgende dag gaan we met de boot van Bohol naar Cebu. In Cebu blijven we nog één nacht om nog wat dingen te regelen en dan vliegen we van Cebu naar Manila voor onze volgende tussenstop voordat we onze lange vliegreis naar huis hebben.
Eenmaal aangekomen in Manilla mochten we gelukkig al vroeg in het hotel inchecken zodat we nog even kunnen douchen en ons nog naar de Mall of Asia kunnen laten brengen. Wat een prachtige mall. Hier kunnen we helemaal los om de laatste spulletjes te shoppen en lekker te eten. Je kunt het zo gek niet bedenken of ze hebben het wel van winkels, restaurants, bioscoop, ijsbaan tot een basketbal wedstrijdveld. We zijn bijna klaar voor onze terugreis maar hoe dat allemaal verloopt lees je in onze volgende blog…..
