Met piepende banden door Sapa!

Nadat we met de slaapbus worden afgezet bij Daiichi travel worden we aangesproken door taxichauffeurs om ons te brengen naar onze homestay. Nadat Natasja heeft onderhandeld met een taxichauffeur over de prijs (kan ze toch beter dan ik) worden we uiteindelijk naar onze homestay gebracht, Sapa Eco Bungalow, waar de receptie s ’avonds om 23.00 uur gelukkig nog bezet was. We checken in en konden naar onze bungalow. Het eerste wat we deden is een douche nemen want met deze temperaturen kun je dit wel 2 keer per dag. De volgende ochtend worden we verrast met een heerlijk ontbijt en een prachtig uitzicht over de rijstvelden.

We krijgen verse broodjes met jam, omelet, bordje met fruit en een kop koffie (waar de teennagels krom van gaan staan). We besluiten om bij de receptie een scooter te huren voor 3 dagen en zijn we, nadat we onze mooie roze helm hebben ontvangen, naar Fansipan gereden. Hier kun je met de kabelbaan naar een hoogte van 3.147 meter worden gebracht. Zodra we uit de kabelbaan stappen en naar buiten lopen worden we verrast door de kou en zijn blij met onze vesten die we hadden meegenomen. Om helemaal naar de top van Fansipan te komen dien je nog flink wat trappen te lopen en op deze hoogte is dit niet makkelijk! Zelf had ik last van de hoogte en moest vaker stoppen, maar uiteindelijk ben ik blij dat we samen deze hoogte getrotseerd hebben. Helemaal boven zien we de adembenemende Boeddha van 21,5 meter zitten en ook het uitzicht is fenomenaal. Na alles te hebben gezien lopen we terug naar beneden en  rijden terug naar onze homestay en komen langs Long Valley als ook Lang Cai waar de inheemse bevolking nog in klederdracht loopt, net als Volendam maar toch net even iets anders.
Na wéér een douche in onze bungalow besluiten we toch nog even de scooter pakken om heerlijk te gaan dineren in Sapa Centrum. We zijn nog géén kilometer verder en horen pfffffffff………we hebben een platte band… oh neeee……… we hebben honger maar gaan eerst terug naar onze homestay om aan te geven dat de scooter een platte band heeft. De band wordt gelukkig snel gemaakt en een half uurtje later kunnen we alsnog richting Sapa centrum. We gaan eten bij Saparis Eatery & Cocktail bar en genieten van een heerlijk diner. Na een lange avond stappen we op onze scooter voor onze terugreis richting onze homestay. Inmiddels is het al erg koud geworden en zijn we blij met onze vesten. Eenmaal onderweg en net buiten het centrum bemerken we dat het licht van de scooter het niet doet! We besluiten dat Natasja die achterop zit, gaat schijnen met het licht van de telefoon. Het is pikkedonker en er zijn geen straatlantaarns, ook zijn de wegen erg slecht en zien we eigenlijk, ondanks het licht van de telefoon, geen hand voor ogen! Het is beangstigend maar we moeten toch terug en besluiten om door te rijden. Het zweet staat op mijn rug en ik voel de druppels al bij mijn bilnaad. Uiteindelijk na enige tijd komt er iemand langs ons rijden met zijn scooter en begeleidt ons volledig terug naar onze homestay. We zijn superblij en dankbaar dat iemand dit voor ons doet. Bij de homestay aangekomen heb ik de jongen van de receptie gevraagd om het licht van de scooter te repareren vóór morgenvroeg. Hij geeft aan om meteen met ons te gaan kijken naar de scooter en wat blijkt……… de schakelaar van het grote licht zat aan de andere kant van het stuur 😉. Op dat moment voel je de grond onder je voeten wegzakken en staat het schaamrood op je kaken  maar uiteindelijk hebben we er gelukkig nog hartelijk om kunnen lachen.
De volgende ochtend gaan we richting de bergstammen Supan en Ban Ho. Onderweg kom je van alles tegen, koeien die over straat lopen, buffels die aan het vechten zijn en uiteraard de mooie rijstvelden. Van de  horde buffels wilde ik een graag een foto nemen dus zette ik de scooter aan de kant en ging richting de buffels. Al snel draaide een grote buffel zich om en stormde op ons af. We schrokken ons een hoedje en wisten niet hoe snel we weer op de scooter moesten stappen en met piepende banden gingen we er vandoor!

Na dit avontuur besluiten we langzaam terug te rijden door de bergen en zien onderweg veel verschillende berg volkeren en na beleefd te vragen of iets kleins te kopen, mogen we foto’s maken. Het is prachtig om te zien hoe iedere bergstam zijn eigen kledij heeft met wel of geen bijpassende hoofddeksels. Na een prachtige dag met vele indrukken, sluiten we de dag af met een heerlijk diner en een spelletje qwixx. Morgenavond vertrekken we met de slaapbus weer terug richting Hanoi waar we een kookles gaan volgen. We hebben er zin in en zullen jullie op de hoogte houden in de volgende blog hoe het is verlopen. Tot dan!