Licht in de duisternis op Koh Rong!
Na een vermoeiende reis van 3,5 uur in de bus vanuit Phnom Penh, waren we eindelijk aangekomen bij de pier in Sihanoukville. Onze volgende bestemming was het paradijselijke eiland Koh Rong, dat bekend stond om zijn prachtige witte stranden. Met een boottocht van 40 minuten en helemaal door elkaar geschud te zijn, stond ons een welverdiende rust te wachten.
Het moment dat we voet aan land zetten op Koh Rong was magisch. Het voelde meteen goed en we wilden z.s.m. naar ons verblijf. Maar nog even onderhandelen over de prijs en we worden met een tuktuk gebracht naar Long Beach Resort. Naar mijn mening een veel te duur betaald Resort maar het strand was wel de moeite waard.
Op onze kamer hebben we onze rugzakken op de grond gezet en alleen maar de zwemkleding er uitgehaald. Wat een heerlijke temperatuur in de zee, het is net een warm bad. We hebben besloten om drie nachten op dit prachtige eiland te verblijven om even tot rust te komen van het vele reizen.
Op de tweede dag van onze vakantie op het exotische eiland Koh Rong, besloten we een ontspannende strandwandeling te maken. We hadden gehoord dat het uitzicht adembenemend zou zijn en niets kon ons tegenhouden om dit met eigen ogen te willen zien. Maar niet alles is pracht en praal want ook hier dien je alles in perspectief te zien. Aan de rand van het prachtige strand ligt overal afval van aangespoeld plastic en andere dingen.
Maar voordat we aan onze wandeling begonnen, hadden we een verrassende ontdekking in ons restaurant. Toegegeven, ons maagje begon al te knorren toen we de smakelijke gerechten op de menukaart lazen. Maar tot onze teleurstelling merkten we dat het restaurant maar liefst 70% van alles wat erop stond, niet op voorraad had. Het was een beetje een domper, maar we lieten ons niet uit het veld slaan. "We moeten iets anders verzinnen, misschien komen we onderweg wel iets tegen." Dus begonnen we onze avontuurlijke strandwandeling langs de idyllische kustlijn. De zon scheen fel boven ons en de zee ruiste rustgevend op de achtergrond.
Plotseling zag Natasja ergens in het dorp waar we inmiddels zijn aangekomen iets liggen bij een winkeltje. Eerst kocht ze bananen , ja die hebben we nog niet gehad 🤣 en dan kocht ze 2 zakjes.......ja hoor, vanillekipferln (koekjes). Ze leken er in ieder geval enorm op. Het stof wat op de zakjes lag was in ieder geval niet van 2 dagen geleden! Zelfs de hond die we onderweg een beetje uitgehongerd tegenkwamen was aan het twijfelen om deze te pakken, maar uiteindelijk at hij ze toch op.
De volgende dag lieten we de manager van het resort een dagje uit regelen. De bedoeling was om met lichtgevend plankton te zwemmen, wat mooie foto's zou opleveren. Dit kan natuurlijk alleen maar als het stokdonker is. Op Google zie je de mooiste foto's voorbijkomen en zoiets wil je dan natuurlijk ook zien. Buiten het feit dat we ergens in een baai gingen snorkelen en ergens midden op de zee gingen vissen was de lichtgevende plankton toch heel erg zoek. Misschien hebben ze die wel verplaatst ha ha ha. Waren we teleurgesteld? Ja natuurlijk, maar het mocht de pret niet drukken gezien we ontzettend veel plezier hebben gehad met alle mensen die op de boot waren.
Bijna terug met de boot zagen we in de verte onweer opkomen en het kwam snel onze kant op. We wisten dat we het niet droog zouden houden, en ja hoor de laatste 5 minuten kwam het met emmers uit de lucht vallen en waren we zeik en zeik nat. Nadat we van de boot zijn gestapt zijn we in een restaurant gaan zitten om ons op te laten drogen, want de tuktuk die ons zou komen ophalen zal zo wel komen... NOT..... na 1.5 uur verscheen deze dan eindelijk en bracht ons naar het resort. We waren moe en na een douche vielen we in slaap. De volgende avond vertrekken we met de slaapbus naar Siem Reap.
Op een zonnige ochtend, na een heerlijke busreis (en die was het zeker). We konden zelfs lepeltje lepeltje slapen, zijn we eindelijk aangekomen in Siem Reap. Na een hobbelige rit en een paar uur slaap, komen we aan bij ons hotel, het Daco hotel.
Bij de receptie worden we vriendelijk begroet en ingecheckt door een glimlachende medewerker. We krijgen de sleutel van onze kamer op de vijfde verdieping. Terwijl we naar de lift lopen, valt ons op dat deze ineens buiten werking is. Gelukkig hoeven we niet naar de vierde verdieping te gaan, omdat dit volgens het bijgeloof een ongeluksgetal is. Grappend zeggen we tegen elkaar dat het maar goed is dat het een ongeluksgetal is want dat scheelt 2 trappen 😊.
De volgende dag staan we om 4 uur in de ochtend op om met onze scooter richting het Angkor Wat complex te gaan en te genieten van de zonsopgang. Het complex is werkelijk adembenemend mooi! We verdwalen bijna tussen de oude ruïnes en genieten van alle pracht en praal om ons heen. Het is een bijzondere ervaring om zoveel geschiedenis in één plek te zien.
Gedurende ons verblijf in Siem Reap bezoeken we ook andere bezienswaardigheden, zoals de Ta Prohm-, Ta Keo-, Bayon-, en de Banteay Srei-tempel. Elk gebouw heeft zijn eigen unieke architectuur en verhaal. We nemen de tijd om alles in ons op te nemen en te genieten van al haar schoonheid.
Elke avond keren we terug naar ons hotel, waar we door de receptie weer hartelijk worden ontvangen. Ondanks de liftproblemen hebben we toch veel plezier samen en mopperen we als we de eerste treden weer moeten nemen naar boven.
